Europejski Dzień Pamięci Ofiar Nazizmu i Stalinizmu obchodzony jest każdego roku 23 sierpnia. Został ustanowiony przez Parlament Europejski w 2008 roku jako wyraz wspólnej pamięci o ofiarach dwóch największych totalitaryzmów XX wieku. Data nie jest przypadkowa – upamiętnia podpisanie paktu Ribbentrop-Mołotow z 1939 roku, który doprowadził do wybuchu II wojny światowej i podziału Europy Środkowo-Wschodniej między III Rzeszę a Związek Radziecki.
Symboliczna rocznica i wspólna trauma
23 sierpnia 1939 roku nazistowskie Niemcy i stalinowski Związek Radziecki zawarły tajny układ o nieagresji, który w praktyce oznaczał zgodę na wzajemną okupację terytoriów w Europie. Miliony ludzi padły ofiarą zbrodni wojennych, czystek etnicznych, masowych deportacji i obozów koncentracyjnych – zarówno w reżimie nazistowskim, jak i stalinowskim.
Dlaczego warto pamiętać?
Europejski Dzień Pamięci ma nie tylko uczcić pamięć ofiar, ale również edukować o zagrożeniach wynikających z ekstremizmu, totalitaryzmu i ideologii opartych na nienawiści. Pamięć o przeszłości pozwala budować lepszą przyszłość – opartą na wartościach demokracji, praw człowieka i poszanowania godności każdego człowieka.
Wspólna europejska odpowiedzialność
Święto to jest obchodzone w wielu krajach Europy, zwłaszcza w regionach, które ucierpiały pod jarzmem obu reżimów. To również moment, w którym możemy zadać sobie pytanie: co my dziś możemy zrobić, by świat nigdy więcej nie dopuścił do podobnych tragedii?
Formy uczczenia pamięci
- Udział w uroczystościach rocznicowych i złożenie kwiatów
- Odwiedzenie muzeów i miejsc pamięci
- Edukacja młodzieży o historii XX wieku
- Przeciwdziałanie mowie nienawiści i ekstremizmowi
Pamiętajmy
Pamięć o ofiarach Nazizmu i Stalinizmu nie jest jedynie obowiązkiem historycznym – to akt szacunku wobec tych, którzy cierpieli, i przestroga dla przyszłych pokoleń. Historia nie powinna się powtórzyć. Nigdy więcej.